Het is zaterdag. Ondertussen heb ik wifi en tijd om aan mijn blog te werken.

Vandaag is een belangrijke dag voor APDK. In de middag komen de gouverneur en andere politici op bezoek. Op het moment dat ik ga kijken zitten de kinderen allemaal netjes op hun stoel te wachten.

Ze zitten buiten onder een afdak, lekker in de schaduw. Om de tijd te doden wordt er af en toe gezongen. Het lijkt waar! Alle Afrikanen kunnen zingen.

Op een gegeven moment komt er een belangrijke zakenman met geschenken voor de kinderen en de kliniek. Na zijn vertrek moeten de kinderen weer wachten op de hoofdgast van vanmiddag. Na een tijdje begint het ongeduld te komen. Het is al na 17.00uur geweest. Maar er volgt afleiding voor de wachtenden. Er verschijnen overal apen op de daken. Rond deze tijd komen ze altijd uit de hoge bomen om na een tijdje via de weg hun bestemming te zoeken. De kinderen joelen en beginnen allerlei dingen te gooien naar de apen.

Plots komen er enkele auto’s met zwaailichten het terrein op. De gasten zijn gearriveerd. Bijna 2 uur te laat maar ja dit is Kenia. Er worden veel geschenken uitgeladen, matrassen, dozen met melk, rijst en bloem. Ondertussen wordt alles vastgelegd door de media. Met de fotografen en de televisie er bij laat de regering zien dat ze ook aan de hulpbehoevenden denken.

De kliniek staat op grond van de regering. Vorig jaar is besloten dat alle uitgeleende grond in Kenia weer teruggevorderd wordt. Feitelijk zou APDK moeten gaan verhuizen. In de toespraak van de gouverneur wordt de kliniek echter gerust gesteld. Ze mogen blijven. Ook de verpleging die eigenlijk onder een nabijgelegen ziekenhuis valt mag blijven. Er wordt door de regering tevens per kind een donatie toegezegd.

De gouverneur verdwijnt plots net zo snel als hij gekomen is. Een bijzondere dag voor de kinderen en APDK.

De foto’s die bij deze blog horen kan je op de fotopagina vinden.