1 maand in Kenia met Doingoood - Wouter Grauss

kennismaking

Deze ochtend heb ik met Janneke afgesproken. Eerst krijg ik een uitgebreide rondleiding door het gebouwencomplex van APDK. Deze letters staan voor Association for the Physically Disabled of Kenya. Het is een fantastische plek. Kinderen die door uiteenlopende oorzaken een lichamelijke handicap hebben worden hier geholpen met de (financiële) middelen die voorhanden zijn. Er is niet genoeg personeel voor de kinderen dus helpen de kinderen elkaar voortdurend. Ook al loopt een kind mank of met de benen in het gips dan nog duwt hij of zij de rolstoel van een ander. Hulpmiddelen zoals beenbeugels of speciale schoenen worden door de kliniek zelf gemaakt. Een gedeelte van de kinderen woont hier permanent, de rest tijdelijk. Daarnaast is er ook spreekuur voor kinderen uit de omgeving. Dat geld altijd welkom is is duidelijk. Zonder giften kan de kliniek niet bestaan. Onder deze omstandigheden wordt alles gebruikt, zelfs als het in onze ogen onbruikbaar is. Een rolstoel zonder banden..... Ach deze rijd nog prima op de velgen. Een afgebroken stuk speelgoed waarvan je niet meer kan voorstellen hoe het er oorspronkelijk heeft uit gezien, de kinderen spelen er mee. Veel kinderen hebben een klompvoet, soms zelfs twee. Zo'n voet staat helemaal verkeerd om. De oorzaak is meestal polio. Na een operatieve correctiea begint het gipsen. In meerdere fases wordt de voet in de juiste positie gebracht. Een pijnlijk proces zonder verdoving. Kinderen hier lijden hier veel maar hebben een flinkheid die ons voorstellingsvermogen te boven gaat. Ze zijn altijd blij en lopen veelal met een grote glimlach rond. Na de uitgebreide rondleiding gaan we met een soort tuktuk naar de stad zelf. Het is een klein uur rijden. De compound ligt op een schiereiland en afgelegen van de grote stad. Mombasa is de 2e stad van het land met zo'n 900.000 inwoners. Ik ga Keniaans geld pinnen en vervolgens halen we een sim-kaartje met saldo zodat ik mijn eigen Keniaans telefoonnummer heb.

Aankomst

Het is 0.00uur. Precies 18 uur nadat ik thuis de deur chter mij dicht deed. Janneke van Doingoood en een chaufeur staan al op mij te wachten op het vliegveld van Mombasa. Het is slechts een minuut of 10 naar de compound van ADPK. Hier staan een aantal huizen waar personeel van de kliniek wonen. Ik zal verblijven bij het gezin van Pius die hier samen met zijn vrouw Violet en dochter Faith woont. Het is een warm welkom wat mij te wachten staat. Letterlijk zelfs! Naast een hartelijke ontvangst staat er zelfs een uitgebreide warme maaltijd voor mij klaar. Wat een verwennerij.

Morgen...

Nog één dag te gaan! Met mijn enkel gaat het veel beter. De afgelopen twee weken had ik regelmatig thuis en op het werk mijn voet de lucht in. Lopen en staan gaan nu nog wel voorzichtig maar goed.

Zo'n 45kg. aan bagage staat al klaar, hier kan nog een paar kilo bij komen. In totaal mag ik 60 kg. meenemen!

Eén koffer zit vol met kinderkleding. Doordeweeks dragen de kinderen een schooluniform maar voor het weekend is deze kleding welkom heb ik begrepen.

Voor mijzelf heb ik de nodige medische en preventieve zaken ingepakt zoals een thermometer, pleisters, zonnebrand, deet tegen de muggen en malariatabletten. Ook ben ik voorbereid op een eventuele uitnodiging voor het diaree-festival waar menige westerling op getrakteerd wordt. Een belevenis op zich maar ik zit er niet op te wachten. Zolang je een aantal regels in acht neemt kan je het risico verkleinen.

Ik wil trouwens via deze weg iedereen bedanken voor de support en de enthousiaste en warme reacties op mijn aanstaande reis! Ik houd jullie op de hoogte.

Nog 16 dagen...

Tja, daar zit je dan met je been omhoog met een flink verstuikte enkel. Afgelopen woensdag ben ik door mijn enkel gegaan.

Gezien de flinke zwelling van voet en enkel plus mijn aanstaande vertrek naar Kenia heb ik op aanraden van mijn huisarts foto's laten maken om breukjes/scheurtjes uit te sluiten. Want dan zou ik pas echt een probleem hebben!

Op de foto's waren geen bijzonderheden te zien. Om het herstel te bespoedigen is vrijdag door de fysio de boel ingetaped.
Zolang mijn enkel gezwollen is gaat het lopen niet makkelijk maar wel elke dag iets beter. De komende 2 weken dus veel met de voet omhoog om de zwelling te verminderen.
De fysio verwacht dat het volledige herstel 4-6 weken zal duren.
Ik laat me echter niet uit het veld slaan en ga door met mijn voorbereidingen.
Een koffer met kinderkleding staat al een tjidje klaar om naar Kenia af te reizen.
Voor de kinderen wil ik nog wat zaken kopen. En dan kan ik begin oktober eindelijk mijn koffer gaan pakken.
En dan kan het grote avontuur eindelijk beginnen!

Welkom op mijn Reislog!

Hallo en welkom op mijn reislog!

Dé plaats om op de hoogte te blijven van alle avonturen en ervaringen tijdens deze reis. Vanaf nu zul je hier dan ook regelmatig nieuwe verhalen en foto's vinden, en via de kaart weet je altijd precies waar ik me bevind en waar ik ben geweest! Meer informatie over mijzelf en de reis die ik ga maken vind je in het profiel.

Wil je automatisch een mailtje ontvangen wanneer er een nieuw verhaal of een nieuwe fotoserie op deze site staat? Meld je dan aan voor mijn mailinglijst door je e-mail adres achter te laten in de rechter kolom.

Ik zie je graag terug op mijn reislog en laat gerust af en toe eens een berichtje achter!

Leuk dat je met me meereist!

Groetjes,

Wouter

Deze reis is mede mogelijk gemaakt door:

Doingoood